Wspólnoty Żywego Różańca

W naszej parafii opiekunem grup Żywego Różańca jest ks. Proboszcz. Członkowie grup Żywego Różańca mają swoją mszę świętą w ostatnią niedzielę miesiąca o godz. 8.00, a po mszy organizowane jest spotkanie.

„Żywy Różaniec” jest wspólnotą osób, z których każda zobowiązuje się do codziennego rozważania jednej tajemnicy różańcowej. Żywy Różaniec — to modlitwa różańcowa ujęta w formę wspólnotową. Zainicjowana została przez sługę Bożą Paulinę Jaricot w Lyonie w 1826 r. Założone przez nią Stowarzyszenie Żywego Różańca zatwierdził papież Grzegorz XVI konstytucją Benedicentes Dominow 1832 r. W Polsce praktyka Żywego Różańca stała się znana już pod koniec XIX wieku.

Członkowie „Żywego Różańca” podzieleni na grupy po dwadzieścia osób (tzw. róża różańcowa).

Liczba osób we wspólnocie podstawowej (róży różańcowej) odpowiada liczbie tajemnic różańca świętego.

Każda z tych osób odmawia codziennie jedną tajemnicę różańca. Czyni to w wybranym przez siebie miejscu i czasie. Odmawia tajemnicę, która została powierzona jej do rozważania i odmawiania. Zmiana tajemnic odbywa się co miesiąc, wszystkim członkom przydziela się nowe tajemnice do odmawiania, w taki jednak sposób, aby w jednej "Żywej Róży" były każdego dnia odmówione wszystkie tajemnice różańcowe (czyli dwadzieścia). Tak więc, nawet, gdy poszczególni członkowie "Żywej Róży" odmawiają codziennie tylko jedną tajemnicę, to w sumie - odmawiany i rozważany jest cały różaniec, czyli wszystkie części i tajemnice.

Choć każdy z członków Żywego Różańca modli się tajemnicą, która jemu przypadła, w miejscu i czasie przez siebie wybranym, to jednak istotną dla Żywego Różańca jest więź modlitewna, rozumiana jako świadomość wspólnej modlitwy w podjętych intencjach.

Dla podkreślenia wspólnoty modlitwy członkowie Żywego Różańca, tam gdzie jest to możliwe, przynajmniej raz w miesiącu zbierają się na wspólną modlitwę. Zaleca się tworzenie ścisłych więzów między członkami Żywego Różańca, tak aby uwypuklić wspólnotowy charakter Kościoła.

Różaniec nazywany jest „Żywym”, gdyż ci, którzy go tworzą, są zastępowani przez kolejnych, gdy ci umierają, bądź gdy odchodzą z grupy różańcowej.

Statut „Żywego Różańca” - Episkopat Polski 2012 rok.
http://zr.diecezja.pl/wp-content/uploads/2016/09/statut_zr.pdf

§6. PRZYWILEJE CZŁONKÓW ŻYWEGO RÓŻAŃCA

  1. Każdy z członków Żywego Różańca, na podstawie przywileju udzielonego przez Stolicę Apostolską (Dekret Penitencjarii Apostolskiej z dnia 25.10.1967), może zyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami w dniu:
    1. przyjęcia do Stowarzyszenia Żywego Różańca;
    2. uroczystości Narodzenia Pańskiego;
    3. uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego;
    4. uroczystości Zwiastowania Pańskiego;
    5. uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny;
    6. wspomnienia Najświętszej Maryi Panny Różańcowej;
    7. uroczystości Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny;
    8. święta Ofiarowania Pańskiego.
  2. Uczestniczy w dobrach duchowych Zakonu Kaznodziejskiego.
  3. Uczestniczy w obietnicach Najświętszej Maryi Panny dotyczących tych, którzy odmawiają różaniec.
  4. Wszyscy członkowie Żywego Różańca są otoczeni modlitwą pozostałych członków Żywego Różańca, tak za życia, jak i po śmierci.

Dalsza lektura

  1. Jak odmawiać różaniec?
  2. Tajemnica 2 radosna